| 1 |
წყალს გაატანე შენი პური, რადგან მრავალთა დღეთა შემდგომ კვლავ მოიძიებ.
|
|
|
| 2 |
მიეც ნაწილი ქონებისა შვიდს, რვასაც კი, რადგან არ იცი,
რა უბედურება მოელის ქვეყანას. |
|
|
| 3 |
როცა ღრუბელი აივსება, წვიმაც იწვიმებს ქვეყანაზე; თუ
დაეცა ხე სამხრეთში ან ჩრდილოეთში, სადაც დაეცა, იქვე დარჩება. |
|
|
| 4 |
ვინც ქარს აკვირდება, ვერ დათესავს; ვინც ღრუბლებს
შესცქერის, ვერას მოიმკის. |
|
|
| 5 |
როგორც არ უწყი გზა ქარისა და როგორ ისახება ძვლები სავსე
მუცელში, ასევე არ უწყი საქმენი ღვთისა, რომელმაც ყოველივე შექმნა. |
|
|
| 6 |
დილით თესე შენი თესლი და მწუხრისას ნუ დაისვენებს შენი
ხელი; რადგან არ იცი, რომელი უფრო სასიკეთოა; იქნებ ორივე ერთნაირად კარგი
გამოდგეს. |
|
|
| 7 |
ტკბილია სინათლე და საამურია თვალთათვის მზის ჭვრეტა. |
|
|
| 8 |
თუნდაც მრავალი წელი იცოცხლოს კაცმა და იმხიარულოს,
ახსოვდეს, რომ მრავლად იქნება შავი დღეები; ყველაფერი, რაც მოვა, ამაოა. |
|
|
| 9 |
იხარე, ყრმაო, ვიდრე ნორჩი ხარ; გაამოს შენმა გულმა
სიყმაწვილეში, მიჰყევ შენს გულს და თვალთა მზერას; ოღონდ იცოდე, ყველაფრის
ამის გამო სამსჯავროზე წარგადგენს ღმერთი. |
|
|
| 10 |
უკუიყარე გულიდან დარდი და სხეულს არიდე უამური რამ, რადგან ბავშვობაც და
სიყმაწვილეც ამაოა და წარმავალი. |
|
|