| 1 |
ელაპარაკა უფალი მოსეს და უთხრა: |
1 |
და ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: ეტყოდე შენ
ძეთა ისრაჱლისათა |
| 2 |
ელაპარაკე ისრაელიანებს: თუ დედაკაცი დაორსულდება და ვაჟს
გააჩენს, შობის შემდეგ შვიდ დღეს უწმიდურია იგი. როგორც წიდოვანების დროს,
ისე უწმიდურდება. |
2 |
და არქუ მათ: დედაკაცმან, რომელმან მუცლად-იღოს თესლი და
შვეს წული, არაწმიდა იყოს იგი შჳდ დღე, მუნ დღენდმდე განწმედისა
წიდოვანებისა მისისა არაწმიდა იყოს. |
| 3 |
მეშვიდე დღეს უნდა წააჭრან ბავშვს ჩუჩა. |
3 |
და დღესა მერვესა წინადასცჳთოს სხეული წინადაცუეთილებისა
მისისაჲ. |
| 4 |
ოცდაცამეტი დღის მანძილზე უნდა დარჩეს ქალი განწმედის
სისხლში; წმიდას არაფერს შეეხოს, არც ტაძარში არ შევიდეს, ვიდრე განწმედის
ვადა არ გავა. |
4 |
და ჯდეს იგი ოცდაათცამეტ დღე სისხლითა არაწმიდითა მისითა
და ყოველსა წმიდასა არა შეეხოს და სიწმიდესა არა შევიდეს ვიდრემდე
აღესრულნენ დღენი იგი განწმედისა მისისანი. |
| 5 |
თუ გოგო შვა, ორ კვირას იქნება გაუწმიდურებული, როგორც
წიდოვანების დროს. სამოცდაექვსი დღის მანძილზე უნდა დარჩეს განწმედის
სისხლში. |
5 |
უკუეთუ ქალი შვეს, არაწმიდა იყოს იგი ორწილ შჳდ დღე
მსგავსად წიდოვანებისა მისისა და სამეოცდაექუს დღე ჯდეს იგი სისხლითა
არაწმიდითა მისითა. |
| 6 |
როცა გავა ვადა განწმედისა ვაჟისათვის თუ გოგოსათვის,
მიუყვანოს მღვდელს სადღესასწაულო კარავთან ერთწლიანი ბატკანი აღსავლენად და
მტრედის ხუნდი ან გვრიტი ცოდვის გამოსასყიდად. |
6 |
და რაჟამს აღესრულნენ დღენი იგი განწმედისა მისისანი ძესა
ზედა, გინა ასულსა, შეწიროს ტარიგი წელიწდეული უბიწოჲ მსხუერპლად და
მართუენი ტრედისანი, გინა გურიტნი ცოდვისათჳს კართა თანა კარვისა
საწამებელისათა მღდელისა მიერ. |
| 7 |
მღვდელი შესწირავს ამას უფლის წინაშე, გამოითხოვს მისთვის
შენდობას და განიწმიდება ქალი წიდოვანვბისგან. ეს არის ვაჟისა თუ გოგოს
შობის წესი. |
7 |
და შეწიროს წინაშე ღმრთისა და ლხინება-ყოს მისთჳს
მღდელმან მან და განწმიდნეს წყაროჲსა მისგან სისხლისა მისისა. ესე არს
შჯული მშობიერისაჲ წულსა ზედა გინა ქალსა. |
| 8 |
თუ ბატკანზე არ მიუწვდება ხელი, მიიყვანოს ორი გვრიტი ან
ორი ხუნდი; ერთი აღსავლენად, მეორე ცოდვის გამოსასყიდად; მღვდელი შენდობას
გამოითხოვს მისთვის და გაწმიდავდება ქალი. |
8 |
უკუეთუ ვერ პოვოს ჴელმან მისმან ტარიგი, მოიქუნეს ორნი
გურიტნი, ანუ მართუენი ტრედისანი: ერთი ყოვლად დასაწუველად და ერთი
ცოდვისათჳს და ლხინება-ყოს მისთჳს მღდელმან მან და განწმიდნეს. |