მოგესალმებით!კეთილი იყოს თქვენი მობრძანება ჩვენს საიტზე "უფალი გფარავდეთ"
  

  

  

  

  

  

Real Menu
საიტის მენიუ
მთავარი კონტაქტი ფლეშ სიახლეები ხატები და ფრესკები ეკლესია–მონასტრები თქვენი თხოვნები რა არის როკ–მუსიკა სამარხვო კერძები სხვადასხვა მამათა გამონათქვამები საგალობლები ბიბლია მარხვები დღესასწაულები საქართველოს ისტორია ფსალმუნები დასაბეჭდი ლოცვანი ქადაგებანი და წერილები ხატები ფოტოალბომი წმინდა სინოდი ქრისტეს 12 მოციქული პატერიკი სახარება ჩვენი ტაძარი მამათა სწავლებანი
ფეისბუქის ქოვერები

ჩვენთან არს ღმერთი



















ჩვენი გამოკითხვა
როგორი საიტია ?
ჩვენი გამოკითხვა
სულ ონლაინში: 10
სტუმარი: 10
მომხმარებელი: 0
საიტის წევრები არ არიან...
სულ ონლაინში: 10
სტუმარი: 10
მომხმარებელი: 0
სტუმარი მომხმარებელი
საიტზე ძებნა
მომხმარებლის პროფილი
სტუმარო


სტუმარო გთხოვ დარეგისტრირდი ან გაიარე ავტორიცაზია!


აუდიო ბიბლია
ჩვენთან არს ღმერთი



















თქვენი რეკლამა



Top სტატუსი



სიტყვა წმინდა ნინოს დღეს
ეს ცხოვრება მხოლოდ მზადებაა იმ დიდი ცხოვრებისათვის

მარჯვნივ
მარცხნივ


ყოველდღიური სიახლეები ვიდეო სიახლეები წმიდანთა ისტორიები

მეზვერესა და ფარისეველზე

წმინდა მამათა სახარებისეული მსჯელობანი

მეზვერესა და ფარისეველზე

„...ღვიდოდეს ლოცვად (მეზვერე და ფარისეველი)..." აღვიდოდეს, რამეთუ ლოცვა აღამაღლებს ადამიანს მიწიდან ზეცაში, აღამაღლებს ცისქვეშეთის ყოველგვარ სახელსა და ღირსებაზე მაღლა... დღესაც ბევრია ისეთი, რომელიც ტაძარში კი არ „აღმოვალს", არმაედ ამცირებს ეკლესიის ღირსებას, რომელიც ზეცაა დედამიწაზე და მოდის ტაძარში შეხვედრებისთვის და სიტყვათა გაცვლა-გამოცვლისთვის; მათაც გულისხმობდა უფალი, როდესაც იტყოდა: „სახლსა ჩემსა, სახლ სალოცველ ეწოდოს, ხოლო თქვენ გიყოფიეს იგი ქუაბ ავაზაკთა".

არისეველმა სამადლობელს ამპარტავნება და განკითხვა შეჰრთო. მეზვერე „არა იკადრებდა თვალთაცა ზე ახილვად" თუმცა არ დარჩენილა შეუმჩნეველი მისთვის ვინც ქერაბნითა ზედა ჰზის და ჰხედავს სიღრმესა უფსკრულთასა.

არისეველის ლოცვიდან უფრო ის სჩანს, რომ იგი ყველა სათნოებას თავის თავს მიაწერს და არა ღმერთს და რაკი ასეა, მაშინ რიღასთვის არის ღვთის ტაძარში და რად ლოცულობს? - ესაა ერთგვარი თავმომწონება ღვთის წინაშე.

არისეველი „წარდგა", ხოლო მეზვერე „შორს დგა", მეზვერე კი არ „წადგა" ფარისეველივით, არამედ მდაბლად დადგა და „დგა" ნიშნავს დიდხანს დგომას, რაც ლოცვის ხანგრძლივობაზეც მიუთითებს. მეზვერემ შუამავლებად ღვთის წინაშე, ლოცვისას, გაიხადა რწმენა იმედით, გულისშემუსვრილება, სინანული - ზეცად აღმყვანებელნი.




ნანახია: 1157 | დაამატა: Sarcmunoebaკომენტარები (0)



html-კოდი ინფორმაციის
BB-კოდი ინფორმაციის
გაუზიარე ეს ინფორმაცია მეგობარს


 

კომენტარის დასამატებლად გაიარეთ ავტორიზაცია
სულ კომენტარები: 0