უფლის ამაღლება

და, აჰა, მე თქუენ თანა ვარ, ვიდრე აღსასრულამდე სოფლისა

აღდგომის შემდეგ უფალი იესო ქრისტე ორმოცი დღის მანძილზე მიწაზე იმყოფებოდა და მოწაფეებს ათჯერ გამოეცხადა. ამ ქვეყნად ხილული ყოფნის უკანასკნელ დღეს მან მოციქულებსა და მოწაფეებს უბრძანა, იერუსალიმს არ განშორებოდნენ. ელეონის მთაზე გაუძღვა მათ, იქ უქადაგა და სასწაულებრივი ძალის მოვლინება აღუთქვა: „მიიღოთ სული წმიდაჲ". ელეონის მთაზე ხელი დაასხა ყველას, აკურთხა და მათ თვალწინ ცად ამაღლდა. ამაღლების დროს იქ იყო ყოვლადწმინდა ღვთისმშობელიც. ეკლესია ამგვარად უგალობს ამ სასწაულებრივ მოვლენას:..

იესო ქრისტეს აღდგომა

ანგელოსი ღაღადებს, მიმადლებულო წმიდაო
ქალწულო გიხაროდენ და კვალად გიხაროდენ,
ძე შენი აღსდგა მესამესა დღესა საფლავით და
მკვდარნი აღადგინა, ერნო გიხაროდენ! ქრისტე აღსდგა!

პირდაპირ მინიშნებას იმის შესახებ, რომ მიმადლებულმა მარიამმა თავისი ძე და უფალი მკვდრეთით აღდგომის შემდეგ იხილა - სახარებაში ვერსად შეხვდებით. მაგრამ წმიდა მამათა ნაწერები და საეკლესიო საგალობლები ამოწმებენ, რომ სხვა მორწმუნეებზე უწინ ნახა იგი და გაიხარა აღდგომით მისმა ყოვლადწმინდა დედამ...

ღვთისმშობელი თავისი ძისა და ღმერთის ჯვართან

ნუ მტირ მე, დედაო, მხილველი საფლავსა შინა
ძისა, რომელი მუცლად მიღე თვინიერ თესლისა.
რამეთუ აღვდსგე და ვიდიდო მე ღვთაებრ და
მაღალ ვჰყვნე დიდებით, სარწმუნოდ და სურვილით
დაუცხრომელად შენნი მგალობელნი.

ბოლოს დადგა ჟამი, როდესაც უნდა აღსრულებულიყო კაცთა მოდგმის ხსნის საღვთო განგებულება; მაცხოვრის ამქვეყნიური მოღვაწეობის ბოლო წლებში ღვთისმშობელს მის გვერდით ხშირად ყოფნა აღარ შეეძლო. მაგრამ, როდესაც მოიწია ჟამი, დედა ღვთისა ისრუსალიმში იმყოფებოდა და სხვა..

უფალ იესო ქრისტეს მოღვაწეობის დასაწყისი
ადამიანთა მოდგმის გადასარჩენად

დიდება ძლიერებასა შენსა, უფალო...

მარიამის მაღალი ხვედრი იყო ის, რომ თავისი ცხოვრებით ჩვენთვის ხსნა მოენიჭებინა. იგი ძის მომავალ აღთქმულ მეუფებას ელოდა და ბოლოს, როცა იესო ქრისტეს 30 წელი შეუსრულდა, ეს დღეც დადგა; იუდეური ჩვეულების თანახმად, ამ ასაკზე ადრე სახალხო მასწავლებლის ან მოძღვრის წოდებას ვერავინ მიიღებდა; რადგან სჯულს ემორჩილებოდა...

წმინდა ოჯახის ცხოვრება ეგვიპტიდან დაბრუნების შემდეგ

„წარვიდა მათ თანა და მოვიდა ნაზარეთად
და იყო დამორჩილებულ მათდა"

ეგვიპტიდან დასაბრუნებელი გზა ასკალონის ველზე დევს, აქედან კი ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის წყაროსკენ უხვევს და გოლიათთა ველზე გადის. იერუსალიმთან ახლოს არის ასევე მთის ბინული - შესანიშნავი წყლით, სადაც, გადმოცემის მიხედვით, წმინდა მგზავრებმა ღამე გაათიეს და სადაც იოსებს ეუწყა, რომ გალილეას გაშორებოდა და ნაზარეთში დასახლებულიყო...

ეგვიპტეში გაქცევა

რაქილ სტიროდა შვილთა თვისთა და არა
უნდა ნუგეშინისცემის, რამეთუ არა არიან

ქვემო გალილეაში დაბრუნების შემდეგ ყოვლადწმინდა მარიამმა და მართალმა იოსებ დამწინდველმა მალევე იგრძნეს, რომ ყრმა უფლის სიცოცხლეს დიდი საფრთხე ელოდა: ეს იყო პირველი  ტკივილი, რომელმაც იოსებ დამწინდველის უწყებით, მოწყლა ღვთისმშობლის გული...

უფლის ტაძრად მიყვანება

ესე არს ღვთისაგან - სიტყვა ღვთისა, ჩვენთვის
განკაცნა და იხსნა კაცნი, მას თაყვანისვცემდეთ

ისრაელის ტყვეობიდან გამოსვლის შემდეგ და ეგვიპტელი პირმშოების სიკვდილით დასჯის მოსახსენებლად საღვთო სჯული ებრაელთაგან მოითხოვდა, რომ მამრობითი სქესის ყველა ყრმა, როგორც უფლის საკუთრება, დაბადებიდან მეორმოცე დღეს ტაძარში მიეყვანათ, ღვთისათვის შეეწირათ და უფლისაგან გამოესყიდათ: ამას ყრმის ტაძრად მიყვანება ეწოდებოდა...

მოგვთა თაყვანისცემა

იესოს შობასა ბეთლემს ჰურიასტანისასა,
დღეთა ჰეროდე მეფისათა. აჰა, მოგუნი
აღმოსავალით მოვიდეს იერუსალემად.

ღვთაებრივი ყრმის დიდება წყვდიადში, ქვაბულსა და ბაგაში არ დარჩენილა და მხოლოდ ბეთლემის მინდორი არ გამოხმაურებია ბაგაში მწოლიარეს, მარტო ღატაკი მწყემსებისთვის არ გამხდარა საცნაური დიდება ღვთისა; ისინი მხოლოდ პირველი რჩეულები იყვნენ, მაჩვენებელნი იმ გზისა, რომელსაც ნათლისაკენ მივყავართ. ქრისტე მხსნელის ცნობითა და აღიარებით სასწაული აღსრულდა: ყოველმა ქმნილმა შობილ უფალს საჩუქარი მიართვა:..

უფლის წინადაცვეთა

სჯულისა შემოქმედი სჯულსა აღასრულებს

ყოვლადწმინდა მარიამმა ღვთაებრივ ყრმასთან და იოსებთან ერთად ბეთლემის გამოქვაბულში 40 დღე გაატარა, პირველი წუთებიდანვე დაიწყო ღვთისმშობელმა თავისი ძისა და ღმერთისა მსახურება.

ქრისტეს შობა

უფალო, დიდება შენდა!

როდესაც ადამიანთა მოდგმის პირველი მშობლები ღვთის აღთქმის დარღვევის გამო სამოთხიდან განიდევნენ, უფალმა თავისი გამოუთქმელი გულმოწყალებით დაცემულ კაცობრიობას გამოხსნის აღთქმა დაუდო. ამ აღთქმაში ყოვლადწმინდა ქალწულის შესახებ წინასწარმეტყველებაც იყო: „თესლი დედაკაცისა დათრგუნავს თავსა გველისასა". ჩვენი მხსნელის ყოვლადწმინდა დედის შესახებ ეს პირველი სასიხარულო უწყება ბევრჯერ განმეორდა, რათა ადამიანები მესიის მომავალი მოსვლისათვის მოემზადებინა.